این داستان، چهارمین کتاب از مجموعه داستان‌های هری پاتر است. مطابق معمول سه کتاب قبلی، داستان از آنجایی شروع می‌شود که هری تعطیلات تابستان را در خانه‌ی خاله پتونیا و عمو ورنون می‌گذراند. او حالا چهارده ساله است و خانواده‌ی خاله‌اش هم همچنان نسبت به او بی‌مبالات هستند. اما خیلی زود هری از این وضعیت نجات پیدا می‌کند. چون خانواده‌ی ویزلی (پدر و مادر رون، یکی از بهترین دوستان هری) از او و هرمیون دعوت می‌کنند تا به همراه آنها در جام جهانی کوییدیچ شرکت کنند.
داستان از اینجا شروع می‌شود، و مطابق معمول با معرفی شخصیت‌های عجیب و غریب مختلف و اتفاقات خارق‌العاده، که همه مرتبط با امور جادو و جادوگری هستند، پیش می‌رود. و البته مطابق معمول داستان‌های هری پاتر، موضوع اصلی هم مبارزه و کشمکش او با لرد ولدمورت بدجنس است که چشم دیدن هری و دوستانش را ندارد.
راستی: ترجمه فارسی کتاب در دو جلد عرضه شده است.

داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"اهالی دهکده‌ی لیتل‌هنگلتون هنوز آن‌جا را به نام خانه‌ی ریدل می‌شناختند. اما از زمان سکونت خانواده ریدل در آن‌جا سال‌ها می‌گذشت. خانه‌ی ریدل بالای تپه‌ای مشرف به دهکده بود. بعضی از پنجره‌های آن تخته‌کوب شده و قسمت‌هایی از سفال‌های شیروانی آن افتاده بود. ساقه‌های پیچک از هر سو روی نمای ساختمان گسترده بود. خانه ریدل روزگاری قصر زیبا و باشکوهی بود و تا شعاع چندین کیلومتری خانه‌ای با آن شکوه و عظمت به چشم نمی‌خورد. در حالی که اکنون خانه‌ای نمور، ویران و متروک بود.
از نظر همه‌ی اهالی دهکده لیتل‌هنگلتون این خانه‌ی قدیمی ترسناک و چندش‌آور بود. نیم‌قرن پیش حادثه‌ی عجیب و وحشتناکی در آن به وقوع پیوسته بود و هنوز اهالی سالخورده‌ی دهکده هرگاه موضوعی برای گفتگو نمی‌یافتند آن حادثه را پیش می‌کشیدند. این ماجرا را بارها بازگو کرده و به بسیاری از قسمت‌های آن شاخ و برگ داده بودند. چنان که دیگر هیچ‌کس اطمینان نداشت حقیقت امر چه بوده است. با این حال در همه‌ی روایت‌ها ماجرا از یک جا آغاز می‌شد: پنجاه سال پیش، در سپیده‌دم یکی از روزهای دلپذیر تابستان، در روزگاری که خانه ریدل هنوز با عظمت و شکوهمند بود خدمتکاری به سالن پذیرایی رفت و با اجساد بی‌جان هر سه عضو خانواده ریدل روبه‌رو شد ..."