... داستان با پیوند نامتوازن میان برادر و خواهری بی‌مادر در دهکده‌ای در افغانستان آغاز می‌شود. برای پری سه ساله، برادر بزرگش عبدالله بیشتر مادر است تا برادر. و برای عبدالله ده ساله، پری کوچک همه کس اوست. آنچه برای آن‌ها رخ می‌دهد - و تاثیرات و پایه‌های آن بر زندگی بسیاری انسان‌های دیگر - دلیلی است بر پیچیدگی زندگی.
خالد حسینی در داستانی چندملیتی که نه تنها گرداگرد والدین و فرزندان آن‌ها می‌گردد، بلکه برادران و خواهران و عموزاده‌ها و عمه‌زاده‌ها و دلسوزان آن‌ها را نیز دربرمی‌گیرد، راه‌های بسیاری را برای بروز عشق میان افراد خانواده به ما نشان می‌دهد، و این‌که چگونه اغلب ما از رفتاری که نزدیک‌ترین کسانمان به ما می‌کنند شگفت‌زده می‌شویم ... (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)

داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"پس این‌طور. قصه می‌خواهید. برایتان تعریف می‌کنم. اما فقط یکی. هیچ‌کدام از شما نباید قصه دیگری بخواهید. دیر است و ما راه درازی در پیش داریم. پری، من و تو. تو باید امشب بخوابی. تو هم همین‌طور، عبدالله. وقتی من و خواهرت نباشیم، من روی تو حساب می‌کنم، پسر. مادرت هم همین‌طور. حالا وقت قصه است. گوش کنید. هر دوی شما. خوب گوش کنید و وسط حرفم هم نپرید.
روزی، روزگاری، در دورانی که دیوها و جن‌ها و غول‌ها روی زمین می‌غریدند، کشاورزی بود که بابا ایوب نام داشت. او با خانواده‌اش در دهکده کوچکی به نام سبزه‌میدان زندگی می‌کرد. بابا ایوب از آن‌جا که خانواده بزرگی داشت و باید شکم همه را سیر می‌کرد، روزها سخت کار می‌کرد. هر روز صبح زود تا غروب زمینش را شخم می‌زد و خاک را زیر و رو می‌کرد و به درخت‌های پسته بی‌برکت و نحیف خود رسیدگی می‌کرد. در هر لحظه‌ای از روز می‌توانستی او را در زمینش ببینی که با پشتی خمیده مشغول کار بود. دست‌هایش همه پینه بسته و انگشت‌هایش خون‌آلود بود ..."

اطلاعات بیشتر درباره این کتاب را اینجا و اینجا بیابید.