یادتان هست که چندی پیش دلتنگ "نامه‌های کاغذی" شده بودم؟ چند هفته از نوشتن آن مطلب نگذشته بود که کتاب "یکصد و ده نامه از دو سیمین" به دستم رسید. در مقدمه کتاب، منصور اوجی توصیف جالبی از نامه‌هایی که این دو بانوی بزرگ ادب فارسی برایش نوشته‌اند داشت ...

از امروز در نرم‌افزار/شبکه تلگرام گروهی برای نوجوان‌های کتابخوان (یا آنها که کتاب نمی‌خوانند، اما بدشان نمی‌آید تا با خواندن مکاتبات "کِرمِ کتاب‌ها"، تشویق به کتاب خواندن بشوند) راه انداخته‌ام با نام "گروه کتابخوانی گربه خواب‌آلو".  گروه همانطور که گفتم مخصوص نوجوان‌هاست ...

سالهاست که از آنور آب، از آنها که به هر دلیل تصمیم به مهاجرت گرفته‌اند و ترک وطن کرده‌اند، خبر می‌رسد که دوست دارند بچه‌هایشان (نسل دوم، یا حتی دیگر یواش‌یواش نسل سوم) فارسی یاد بگیرند و در حد امکان با ایران و حال و هوا و آداب و رسومش آشنا باشند ...

پیدا کردن مطلبی روی اینترنت که به نقاشی‌های تصویرگران مختلف برای کتاب نامدار "ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" می‌پرداخت باعث شد تا یکبار دیگر یاد این شاهکار لوییس کارول بکنیم و البته مروری بر انواع رنگ‌ووارنگ نقاشی‌هایی که تصویرگران برای این داستان شدیدا خیالی آفریده‌اند ...

هنوز دو ماهی به موعد در نظر گرفته شده برای برچیدن صندوق نظرخواهی جیره‌کتاب و اعلام منتخبین نهایی برای قرار گرفتن در فهرست "کتاب‌های داستانی ایرانی که باید پیش از مرگ خواند!" باقیمانده. اما چند روز پیش فرصتی دست داد تا رای‌های ریخته شده به صندوق تا اینجای کار را بشمارم و ببینم اوضاع در چه حال است. اگر کنجکاو هستید که بدانید "ترکیب آرا" تا حالا چگونه بوده است، خلاصه‌ای از نتایج حاصل به این شرح است ...